Nadat er al twee jaar een koppeltje sperwers in ons sparrenbosje huist, vond ik een aantal weken geleden hun horst. De jongen piepten al goed en de ouders vlogen af en aan met houtduiven (tot mijn genoegen). Naast het karakterestieke over-het-randje-schijten, werden er ook volop braakballetjes geproduceerd. Naar mijn weten hebben ze nu hun beste broedresultaat van de afgelopen jaren; minstens drie jongen zijn uitgevlogen. Niet gek, zeker in de wetenschap van de vier jonge kerkuilen op zo'n honderd meter verder.

Mvg
Vincent